پرونده های مختومه

آخر سال که می شود کاسب ها و بازاری ها سعی می کنند حساب هایشان را صاف کنند، اگر طلبی دارند برایش چک بگیرند و اگر جنسی جایی دارند رسیدهایش را محکم کنند؛ چون می دانند حتی یک روز بعد از نوروز هم نمی توانند سراغ حساب های سال قبل را بگیرند. به عبارتی حساب ها را جمع می کنند و پرونده ها را مختومه.

حکومت هم دارد حساب و کتاب های دولت دهم و انتخابات 88 را جمع می کند که بفرستدشان میان صفحه های تاریخ. مردم هم این روزها چنان درگیر مشکلات روزمره شده اند که رمقی برای بازیهای سیاسی ندارند و دیگر می توان پرونده های 88 را جمع کرد. پرونده هایی مثل ندا، مثل همه جوان هایی که کشته شدند. مثل پرونده هاله سحابی که مختومه شد، مثل پرونده ستار بهشتی که مختومه شد. مثل پرونده کهریزک که باید بسته شود نه فقط برای اینکه شرش از سر حکومت کم شود تا علامتی باشد برای نیروهای ولایی که اگر باز هم فتنه ای پیش آمد، دست و پایشان نلرزد برای جنایت.

در کل حکومت دارد فضا را آرام می کند و نشان می دهد که افسار امور را در دست دارد و همین است که هست چه بخواهید، چه نخواهید. تنها یکی دو تا میخ محکم باید به تابوت انتخابات 88 زد که زحمت آنرا اصلاح طلبان می کشند. مهم این نیست که مردم در انتخابات شرکت کنند یا نه. چرا که حکومت خودش هر آماری بخواهد می دهد، اما شرکت خاتمی در انتخابات یعنی گذشتن از خون بچه های مردم که قربانی جاه طلبی آقایان و بازیهای سیاسی شدند. یعنی پذیرش حبس موسوی و کروبی، یعنی پذیرفتن اینکه حکومت اسم هر که را خواست از صندوق دربیاورد و کسی دم نزند. یعنی پذیزش نمایشی بودن انتخابات. یعنی بی خیال بابا، گذشته ها گذشته، این حرف ها قدیمی شد دیگه، الان دولت جدید سر کاره.  

کرمکی