۱۳۹۴ تیر ۳, چهارشنبه

آیا می دانستید دکل های حفاری دریایی در حد و اندازه برج ایفل هستند؟


قدیم ها خرتوخر که می شد، دیگه ته تهش، شتر با بارش گم می شد یا سگ صاحبش را نمی شناخت. یا دیگه طرف خیلی که دزد قهاری بود می رفت منار مسجد را می دزدید، قبلش هم باید چاه می کند برای منار. الان به لطف نزدیکی نظر محمود و آقا، دکل حفاری گم می شود. آخه دکل حفاری دریایی که بچه بازی نیست که گم شده باشه. دکل حفاری داریم که از برج ایفل بزرگتره. فکرش را بکن فردای توی اخبار بنویسند که برج ایفل گم شده! من می ترسم با این سرعتی که گند کاریهای محمود و دوستانش داره رو می شه، دو روز دیگه رادیو اعلام کنه: 

شنوندگان عزیز توجه فرمایید، شنوندگان عزیز توجه فرمایید. آقای جبارزینگ با سند شش دنگ ایران، توی خلیج فارس ایستاده و تهدید کرده که اگر تا فردا کشور را تخلیه نکنید اسباب اثاثیه همه را می ریزد توی دریا. وزارت امور خارجه قول داد که موضوع فروش ایران به آقای زینگ را در دادگاه لاهه پیگیری کند. تا زمانی که تکلیف معلوم شود، کشور دوست و هسایه مان قبول کرده که مردم در صحرای سیبری مستقر شوند. لطفا وسایلتان را جمع کنید تا همه با هم به سیبری برویم. البته منازلی نیز در سواحل  اندوه لبنان برای استقرار بیت رهبری و مسئولین جمهوری اسلامی در نظر گرفته شده است. 

۱۳۹۴ خرداد ۲۶, سه‌شنبه

واکنش دلواپسان به خبر ورود ۲۷۰۰۰ پورشه و بی‌ام‌و وارداتی توسط کمیته امداد‎


هر کی گفت نکته مهم این عکس چیه؟

الف - اون آقایی که کل اختلاس و بدبختی های مملکت را ول کرده بعد تو یک حرکت به مذاکرات هسته ای و ویولن زدن زنها اعتراض کرده، سند خون 175 تا غواص را هم زده به نام دلواپسان.  آلفرد هیچکاک توی فیلماش این همه پیام مخفی نداشت که این بابا توی یکدونه پلاکارد داره.
ب - اون دو تا دختر جلوی عکس که حجاب دارند ولی حجابشون و وجناتشون به همایش مرگ بر آمریکا نمی خوره.
ج - اون بنده خدایی که ساندویچ را داره از پهنا می خوره. یعنی کل خشمش در زمینه مذاکرات هسته ای، بی حجابی زن ها، مرگ بر آمریکا را داره سر ساندویچ خالی می کنه.
د - همه موارد.


۱۳۹۴ خرداد ۲۲, جمعه

ای اهل هنر آماده باشید که فرهنگ شریف رفتنی است

حراج تابستانی، کاری از مانا نیستانی
 حراج تابستانی، مانا نستانی

وقتی مهستی مریض شده بود و افتاده بود توی تخت بیمارستان، برو بچ تلویزیون طپش پس از مشورت با دکتر مهستی مطمئن شدند که مهستی رفتنی است. خیلی سریع راه افتادند  و چهار تا خواننده را جمع کردند که آهنگ های مهستی را بخوانند. حالا چهار تا خواننده مربوط به مهستی هم نه، بگذریم. کلا توی ایران رسمه که وقتی یک هنرمند فوت می شود همه به یادش می افتند. همه دنیا تقریبا قضیه همینه، اما توی ایران شدیدتر. هنرمندان ایرانی معمولا قبل از مرگ کلا به فراموشی سپرده می شوند. بعد یک دفعه بعد از فوت همه طرفدارش می شوند. خواستم خبر بدهم که فرهنگ شریف هم ظاهرا رفتنی شده است و برای پرداخت هزینه های درمانش، سازش را به حراج گذاشته. 

به نظرم خریدن ساز فرهنگ شریف قبل از فوت این بزرگوار، سرمایه گذاری خیلی خوبیه. البته ریسکش هم بالاست. اگر خدا خواست و این بزرگوار فوت نشدند و آمدیم اصلا آنقدر حالش خوب شد که دوباره ساز دست گرفت و کنسرت گذاشت. خوب آن ساز حراج شده که ارزشش را از دست می دهد که. به نظرم آن کسی که ساز را می خرد باید شرط کند که ساز پیش استاد بماند و استاد تا زمان مرگ دست به ساز دیگری نزند. اینطوری ارزش ساز خیلی بالا می رود. وقتی هم بعد از صد و بیست سال، استاد فوت شدند،  خریدار می تواند ساز استاد را به مبلغ گزافی بفروشد.