۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۸, شنبه

سوالهایی که باید از نامزدهای ریاست جمهوری پرسید



بر هیچ کس پوشیده نیست که چند ماه قبل از انتخابات رویکرد حکومت نسبت به مردم عوض می شود. گشت ارشاد کم رنگ تر می شود. یارانه ها را زودتر می دهند. مردم آزادی های بیشتری برای سوال پرسیدن پیدا می کنند. در این میان کاندیداها سعی می کنند علاوه بر اینکه همسو با رهبری باقی می مانند، پاسخ هایی برای نیاز های مردم در چارچوب جمهوری اسلامی پیدا کنند تا مردم به انتخابات علاقه مند شوند. 

عبور نامزدها از سد شورای نگهبان به این معنی است که حکومت تا حد زیادی به این افراد اعتماد دارد. برای مثال پاسخ حداد عادل به یک سوال را می توان به منزله پاسخ حکومت، خود خامنه ای و نزدیکان او مثل مجتبی به این سوالات دانست. حتی اگر می خواهیم انتخابات را تحریم کنیم، می توانیم از آزادی های نسبی استفاده کنیم و بخش های پنهان و فاسد حکومت را به چالش بکشیم. البته سوال ها باید به گونه ای پرسیده شود که نامزد ها به راحتی جواب های کلیشه ای و سر بالا ندهند. موارد پیشنهادی برای این سوال ها.  

1- بیکاری، فقر و اختلاف طبقاتی: جمهوری اسلامی با شعار حمایت از مستضعفان و مبارزه با مستکبران به پیروزی رسید، اما امروز پس از سی سال فقر و اختلاف طبقاتی به مراتب بیشتر از حکومت سابق شده است.

2- دژمن: سی سال است که ایران در موقعیت حساس و پیچ خطرناک قرار دارد. کی قرار است این پیچ خطرناک تمام شود.

3- منصور اسانلو و سندیکاهای کارگری: یک فعال کارگری که مجبور به ترک وطن شده است. چرا برخورد حکومت با تشکلات صنفی اینقدر خصمانه است و امکان شکل گیری و رشد را به آنها نمی دهد.

4- ستار بهشتی: اینکه در ایران وبلاگ نویسان امنیت ندارند و براحتی ممکن است کشته شوند. و پرونده ستار بهشتی بدون رسیدگی مختومه اعلام شد.

5- ندا آغاسلطان: در انتخابات قبلی کشته شد و پس از چهار سال همچنان به پرونده اش رسیدگی نشده.

6- کهریزک، حوادث انتخابات 88 و کوی دانشگاه: بعضی ها مثل قالیباف به حضور در این حوادث افتخار می کنند و بعضی ها هم آنها را انکار می کنند.  

7- تقلب در انتخابات: حکومت لفظ تقلب را رمز فتنه برای انتخابات 88 می دانست. از طرفی حکومت ترس از امکان تقلب توسط دولت در انتخابات پیش رو دارد. علت این تناقض چیست.

8- نهاد های تحت نظر رهبری: بخش عمده اقتصاد ایران خارج از کنترل رییس جمهور است و هیچ کس حق بررسی و رسیدگی به این حساب ها را ندارد. چگونه می توان نقش مردم را در اداره این بخش از اقتصاد افزایش داد.

9- فیلترینگ و قطع شدن اینترنت: هیچ گونه شفافیت در این زمینه وجود ندارد و هیچ کس در مورد آن پاسخگو نیست.  

10- دخالت نهاد های امنیتی و سپاه در زندگی مردم:  این دو مجموعه به راحتی به خصوصی ترین بخش های زندگی مردم وارد می شوند و کسی از گزند آنها در امان نیست.

11- روسیه و چین: اینکه چرا ایران اینچنین از این دو کشور حمایت می کند و به آنها باج می دهد. و این کشورها از ایران به خاطر مشکلاتی که با غرب دارد سو استفاده می کنند.

12- چرا رییس جمهور: وقتی که در جمهوری اسلامی همه می خواهند پیرو فرمایشات رهبر باشند. اصلا چرا انتخابات برگزار می شود. خود رهبر یکی را تعیین کند.خلاص

کرمکی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر بدهید